Aku puas dengan sepi...
aku puas dengan hening...
tanpa batas kulayangkan pikirku lewati pekatnya malam
kuhenbuskan kebusukan aroma jiwa merebak ke 7 penjuru angin
Aku diam dalam diam
lalu tersenyum
meski kepahitan kukecap begitu hebatnya
Aku puas dengan sunyi...
aku puas tanpa suara...
meski terlihat bodoh...tapi aku tak lebih bodoh dari_mu
yang selalu dalam kepalsuan riang
sedangkan darinya kupetik damai...
Apa yang sebenarnya ada pada diri kita hanya kita yang tahu. Tak ada yang bisa lebih mengerti selain diri kita sendiri. jadi kenapa kita harus malu mengakui siapa sebenarnya kita...???
Rabu, 23 April 2008
Asu...Kirik...
Asu...
yan pancen ngono aja sok gampang jenggong Le...
seprana-seprene mung bisa gawe cuwa...
semana suwene mung agawe gela-gelaning kalbu
Apa ra nyadar yen sakiwa tengenmu duweni tresna marang kowe???
Kirik...
yen pancen ngono aja sok gampang mbaung Le...
apa kang wus kok guritke ing ati ora bisa ilang ngono wae...
mung bisa ilang yen kok-kumbah karo getihmu
Asu...Kirik...
aja mung bisa jenggong lan mbaung Le...
yen kowe isih duwe karep kabagusan...
yan pancen ngono aja sok gampang jenggong Le...
seprana-seprene mung bisa gawe cuwa...
semana suwene mung agawe gela-gelaning kalbu
Apa ra nyadar yen sakiwa tengenmu duweni tresna marang kowe???
Kirik...
yen pancen ngono aja sok gampang mbaung Le...
apa kang wus kok guritke ing ati ora bisa ilang ngono wae...
mung bisa ilang yen kok-kumbah karo getihmu
Asu...Kirik...
aja mung bisa jenggong lan mbaung Le...
yen kowe isih duwe karep kabagusan...
Langganan:
Postingan (Atom)